حمام وکیل در دوره زندیه بدست کریم خان زند ساخته شد. این حمام در کانون شهر شیراز و نزدیک دیگر بناهای زمان زندیان همچون بازار وکیل و مسجد وکیل جای دارد. از بخش های نگریستنی این حمام بخشی بنام شاه نشین است که ویژه شاه بودهاست. این بنا با شماره ۹۱۷ در فهرست آثار ملی ایران نگاشته شده است.
این بنا در غرب مسجد وکیل ساخته شدهاست. این حمام بزرگ از پیشرفتهترین اصول معماری زمان خود برخوردار بودهاست. برای نمونه، درآیگاه (ورودی) حمام کوچک است و با شیبی ملایم به هشتی ورودی که پایین تر از سطح زمین قرار دارد میرسد. ورودی به رختکن، زاویه دار ساخته شده و همه این ملاحظات برای این بودهاست که از ورود سرما به داخل و از خروج گرما به خارج از حمام جلوگیری شود.
سربینه حمام یک هشت ضلعی منظم است که هشت ستون یک پارچه سنگی در وسط سقفی گنبدی قرار گرفتهاند. گرم خانه با سنگ فرش پوشیده شدهاست اما جالب توجه این که در زیر این سنگ فرش دالانهای کم عرض و باریکی ساخته شده که هوای گرم و بخار آب در آن جریان مییافتهاست تا کف حمام زودتر گرم شود. در جنوب گرم خانه، خزینه قرار دارد که دو دیگ بزرگ برای گرم کردن آب داشتهاست. در دو طرف محوطه گرم خانه دو شاه نشین و در دو طرف خزینه دو حاکم نشین ساخته شدهاست. در وسط هر حاکم نشین نیز حوضی از سنگ مرمر دیده میشود.
در زیر گنبد نقوش آهک بری زیبایی است که داستانهای آنها از مذهب، سنت، علایق و رویاهای مردم این دیار سرچشمه میگیرد.