چاههای لافت که در بخش مرکزی شهرستان قشم جای گرفته، از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است. چاههای لافت یکی از جاذبه های گردشگری استان هرمزگان به شمار میرود. چاههای لافت که به «چاههای طلا» نیز معروف است، در پشت قلعه لافت و در داخل گودال مجاور قلعه قرار دارند و بر اساس تعداد روزهای سال کبیسه حلقه میباشند و برای جمع آوری آب باران حفر شدهاند. برخی از محققان قدمت آنها را مربوط به دوران هخامنشی میدانند. این چاهها در روستای لافت و در کنار دریا جای دارند
چاههاى طلا
چاههاى کنده شده در بندر لافت که در سنگ سيست کوه و در مکانى گود حفر شدهاند و به مثابه ”آرتزين“ عمل مىکنند. بعضى نوشته اند آب آنها از باران و سرريز تل و صخره بالادست تأمين شده است به همين دليل ”تل آو“ ناميده شده اند و به مرور به ”طلا“ شهرت يافته اند.
تعداد چاهها بيش از 50 الى 60 حلقه است که عموماً آب دارند مگر آنها که از گل و لاى انباشته شده و بايستى لایروبى شوند. چندين درخت کهور کهن، ساقه هاى پيچ در پيچ و گره خورده و قطور خود را درون سنگ فرو بردهاند تا ريشهشان را به آب برسانند. مردم منطقه اين چاههاى آب و درختان را مقدس می شمارند و در کنار چاهها و زير سايه درختان قربانى مى کنند و بر شاخه هاى کهنترين درخت با پارچه هاى سبز دخيل بسته اند.
مردم بومى معتقدند که اين درختها حافظ و نگهبان آب چاهها هستند و سرسبزى آنها نشاندهنده وجود آب شيرين در محل است. آب شيرين و زلال در سفره زيرزمينى و در سنگ شيست جريان دارد که در گودىها تا 10 متر و در بلندىهاى در عمق بيشترى به آب رسيده اند. مردم معتقدند که در قديم تعداد چاهها 366 حلقه (طبق روزهاى سال کبيسه) بوده که هر چاه به مصرف يک روز در طى سال مى رسيده است. از اين چاهها امروزه نزديک به 70 حلقه باقیمانده است.
چاه های تل آب یا طلا
در 76 کیلومتری شهر قشم و در 30 کیلومتری شمال فرودگاه بین المللی قشم، چاه های طلا قرار دارد. در روستای لافت، پیش از همه، بادگیرهای منازل روستایی، چشم مشتاقان دیدار از قشم را به خود جلب می کند. پس از آن به محض ورود به لافت و در جوار قلعه نادری، حلقه های چاه آب متعدد در داخل گودال دامنه کوه به چشم می خورد که حکایت از فناوری ذخیره آب پارسیان جزیره نشین عهد هخامنشی و دوره زرتشتیان دارد. چون فناوری چاه کنی و قنات تا آن جا که مشخص شده، خاص گبریان و زرتشتیان بوده است.
چاههای طلا، آب انبارها و برکه ها :
چاههای طلا که امروزه بین 50 تا 70 حلقه اند، در فصل زمستان از آب برف و باران پر می شوند. اهالی معتقدند تعداد آنها در قدیم 365 حلقه بوده و ساکنان روستا درچاهها را می پوشانده اند و در طول سال هر روز در یکی از آنها را می گشوده و از آب آن استفاده می کرده اند. چاههای موجود عموماً آب دارند، مگر آنهایی که از گل و لای انباشته شده اند و به لایروبی نیاز دارند.
ساکنان امروز لافت این چاهها را مقدس می پندارند و معتقدند درختان روستا نگهبان آنها هستند و سرسبزی آنها گواه وجود آب شیرین در چاهای طلاست در سواحل جنوبی ایران به آب انبارها، یعنی محله ایی که آب باران در آنها جمع می شود، برکه می گویند. بیشتر این برکه ها سقف هایی گنبدی شکل و سفید رنگ دارند. این نوع سقف از تبخیر آب در گرمای جنوب ایران جلوگیری می کند. در بندر لافت و اطراف آن 34 برکه یا آب انبار وجود دارد.
از دیدنی ترین آنها برکه سنگی لافت است که در کنار چاههای طلا و قلعه نادری قرار دارد. آب باران پس از سرازیر شدن به این برکه وارد چاهها می شود و آنها را پر می کند. این برکه حدود 400 سال قدمت، 10 متر عمق و دهانه ای به قطر 12 متر می باشد.